Wegkenmerkendatabase-WKD / Middenbermbreedte

De wegkenmerkendatabase is een verzameling van databases met elk een relevant wegkenmerk dat gekoppeld kan worden aan het nationaal wegenbestand (NWB). Dit kunnen wegkenmerken zijn als bijvoorbeeld de maximumsnelheid, de breedte van de weg of de aanwezigheid van inritten. Voor elk van deze wegkenmerken is een apart bestand aanwezig. In deze wegkenmerkendatabase wordt de breedte van de middenberm vastgelegd. Deze breedte van de middenberm wordt bepaald voor de verkeersveiligheid. Hoe smaller de middenberm, hoe gemakkelijker een voertuig op de verkeerde weghelft kan geraken, met alle gevolgen van dien. Daarbij is het ook van belang om te inventariseren of in de middenberm andere obstakels aanwezig zijn, zoals geleiderails, greppels of andere objecten die kunnen voorkomen dat voertuigen op de verkeerde weghelft kunnen komen. De breedte van de middenberm wordt vastgelegd bij wegen met gescheiden rijbanen. Daarbij wordt altijd aan de linkerkant van het verhardingsvlak bepaald wat de breedte van de middenberm is. Dit wordt gedaan om te voorkomen dat ook de breedte van de buitenbermen worden bepaald. Voor gescheiden rijbanen wordt in feite de breedte van de middenberm twee keer bepaald. De ene keer voor de heenrichting en de andere keer voor de terugrichting.
De breedte van de middenberm wordt bepaald voor wegen met maximum snelheid van 70 km/h en hoger. Verder worden ook de geleiderails in de middenbermen in kaart gebracht. Wanneer de middenberm een geleiderail bevat dan wordt de breedte van de middenberm voor dat deel van de weg niet in kaart gebracht en in dit WKD-bestand weergegeven. Voor de detectie van de geleiderail en middenberm moet eerst duidelijk zijn wat wordt verstaan onder de middenberm. In het NWB zijn de éénrichtingswegen gedigitaliseerd in de rijrichting. De middenberm is het gedeelte links van een wegvak totdat een ander wegvak wordt geraakt minus het gedeelte met asfalt (de rijbaan). Voor de detectie van de geleiderail en middenbermbreedte wordt daarom alleen aan de linkerkant van het wegvak gekeken. Eerst wordt onderzocht of er een geleiderail in de middenberm aanwezig is. Indien deze aanwezig is, dan wordt een eventuele middenbermbreedte niet meer vastgelegd. Vanuit verkeersveiligheid is dit wegvak namelijk al “veilig” vanwege de aanwezigheid van de geleiderail.